O Ιατρικός Σύλλογος Αρκαδίας και οι ιδεολογικοί απόγονοι του δρ Μένγκελε

Από : http://parallhlografos.wordpress.com

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αρκαδίας είναι ο σύλλογος στον οποίο, σύμφωνα με τη νομοθεσία, είναι υποχρεωμένοι να εγγραφούν όλοι όσοι επιθυμούν να ασκήσουν την ιατρική στο νομό Aρκαδίας.  Όπως όλοι οι Ιατρικοί Σύλλογοι της χώρας, είναι Νομικό Πρόσωπο ΔημοσίουΔικαίου, πιθανόν να χρηματοδοτείται και από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν γνωρίζω γι’ αυτό, το γεγονός αυτό σίγουρα όμως σημαίνει μεγαλύτερες ευθύνες και υποχρεώσεις του συλλόγου απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και τα μέλη του απ’ ότι πχ ο Σύλλογος Φίλων Πεταλούδας Βλαχοκερασιάς, ιδίως αν ληφθεί υπόψη  το επιστημονικό και κοινωνικό κύρος του επαγγέλματος.

Περιδιαβαίνοντας στην ιστοσελίδα του Συλλόγου, συναντάμε διάφορα πιπεράτα άρθρα:“Νυχτερινοί οργασμοί με όνειρα Αυστηρώς Ακατάλληλα”, “Ανθρώπινες βόμβες είναι στο κρεββάτι οι 40άρες”, “Γιατί κάποιες γυναίκες προτιμούν το “ατομικό παιχνίδι”, από το σεξ;” “Δραστήριες στο σεξ οι Ελληνίδες”, “Ποια φαντασίωση “ανάβει” περισσότερο τις γυναίκες;”, “Μικρές αλήθειες για τα πλούσια γυναικεία στήθη” κλπ,  άρθρα που παραπέμπουν περισσότερο στις φαντασιώσεις ενός σεξουαλικά στερημένου ατόμου παρά σε σελίδα επιστημονικού συλλόγου. Αλλά αυτό είναι θέμα που αφορά τα μέλη του συλλόγου και κατά πόσο αισθάνονται οτι η Εspresso Ιατρική τους αντιπροσωπεύει και όχι εμάς τους υπόλοιπους. Προχωρώντας όμως παρακάτω, συναντάμε και ένα άρθρο, αναδημοσιευμένο από το ακροδεξιο defencenet.gr με τίτλο“Αίγυπτος: «Κάρφωσαν» σταυρό στο στόμα Χριστιανής”. Δεν ξέρω αν θα ήταν υπερβολική η απαίτηση άτομα με κατά τεκμήριο υψηλό μορφωτικό επίπεδο να μην τρώνε αμάσητη όλη την μισαλλόδοξη προπαγάνδα. Eνά απλό googlαρισμα θα αποδείκνυε την μούφα της είδησης: Στην πραγματικότητα η καρφωμένη με σταυρό “Χριστιανή” δεν ήταν παρά φωτογραφία από την μικρού μήκους ταινία σπλάτερ με τίτλο «Inner Depravity».

Ο “Μοχθηρός Μουσουλμάνος” ετοιμάζεται να καρφώσει τον σταυρό στο στόμα της “Αιγύπτιας Χριστιανής”. Φωτό από τα γυρίσματα της ταινίας

Αυτό όμως που σίγουρα έχουμε απαίτηση από έναν Ιατρικό σύλλογο είναι να μην αναπαράγει τόσο εύκολα φτηνή μισαλλόδοξη, ρατσιστική και σκατόψυχη προπαγάνδα με εκφράσεις όπως  (διατηρώ την ορθογραφία του άρθρου) “Ἀπὸ τὴν μία ὁ φασισμὸς τῶν ἀριστερῶν, ποὺ ντὲ καὶ καλὰ θέλουν νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὸ πόσο πρέπει νὰ συμπονοῦμε τοὺς «κατατρεγμένους» τοῦ πλανήτου κι ἀπὸ τὴν ἄλλην οἱ «κατατρεγμένοι»  τοῦ πλανήτου ποὺ ὅλα τὰ σφάζουν κι ὅλα τὰ μαχαιρώνουν!!!” …, “Αυτά τ’ απάνθρωπα κτηνοειδή θέλουν να μας επιβάλλουν.”, “Τὸ μοναδικόν τους πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ ὁποιαδήποτε ῥατσιστικὴ συμπεριφορὰ ἐναντίοντους, διότι κάτι τέτοιο εἶναι ἀνύπαρκτον.”, “Ὅσο γιὰ τοὺς ΛΑΘΡΟλάγνους… Αὐτοὶ χωρίζονται σὲ δύο κατηγορίες. Στοὺς ἠλιθίους καὶ στοὺς πανηλιθίους. Ἠλίθιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὰ  «παίρνουν» ξεπουλῶντας ἀκόμη καὶ τὴν ἴδια τὴν μάνα τους, στὸν βωμὸ τοῦ νεοταξισμοῦ τους. Δὲν ἔχουν ἰδεολογίες. Ἀνὰ πάσᾳ στιγμὴ μποροῦν νὰ ἀλλάξουν θέσεις, ὀπτικές, κόμματα. Καὶ εἶναι ἠλίθιοι διότι δὲν μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν ἀξία τῆς ἀληθείας. Πανηλίθιοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀκολουθοῦν τοὺς ἠλιθίους, θεωρῶντας πὼς βρῆκαν τὸ φῶς τους, ὥς ἄλλοι στραβοὶ κι ἀόμματοι!!!”. Όλη η φασιστική επιχειρηματολογία σε οικονομική συσκευασία:  Οι αριστεροί είναι οι φασίστες, οι μετανάστες είναι συλλήβδην απάνθρωπα κτήνη που σφάζουν και μαχαιρώνουν, ρατσισμός, πογκρόμ και μαχαιρώματα εναντίον τους ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας, όσοι υπερασπίζονται τα δικαιώματα τους βαφτίζονται λαθρολάγνοι νεοταξίτες πράκτορες που τα παίρνουν.  Και όλα αυτά με την σφραγίδα Ιατρικού Συλλόγου. Και κόντρα στον Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας σύμφωνα με τον οποίο “Το ιατρικό λειτούργημα ασκείται σύμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς και ισχύοντες κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση φύλου, φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, κοινωνικής θέσης ή πολιτικής ιδεολογίας.” Ο διαχειριστής της ιστοσελίδας τον αγνοεί ή τον γράφει στα παλιά του τα παπούτσια;

Οι απορίες μας μάλλον λύνονται αν μεταβούμε στην σελίδα του συλλόγου στο Facebook,https://www.facebook.com/isarkadias?ref=ts. Η οποία παρουσιάζεται ως λογαριασμός “προσώπου” με βιογραφικά στοιχεία, και όχι ως σελίδα Facebook όπως πχ η ανάλογη σελίδα του Παραλληλογραφου. Οι αναρτήσεις σε πολυ μεγάλο βαθμό  ταυτίζονται με τις αναρτήσεις της ιστοσελίδας του συλλόγου, ως στοιχείο επικοινωνίας χρησιμοποιείται  η επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου http://www.isarkadias.gr οπότε βάσιμα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο διαχειριστής και των δύο είναι το ίδιο πρόσωπο. Στο λογαριασμό του συλλόγου λοιπόν στο Facebook βλέπουμε φιλίες εκλεκτές: Tην τοπική συμμορία των ναζιστών μαχαιροβγαλτών της Χρυσής Αυγής.

Εκλεκτές φιλίες

Ο Ιατρικός Σύλλογος δεν είναι το χωράφι κανενός να σπέρνει ανεξέλεγκτα τους σπόρους του ρατσισμού και του μίσους και να εκτρέφει φίδια που ήδη έχουν εκκολάψει τα αυγά τους. Έχει Δ.Σ και εκατοντάδες μέλη και ελπίζουμε να δούμε κάποια αντίδραση. Αλλιώς όπως έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις «Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.»

Ιντιπέντεντ: Φασισμός στην Αθήνα υπό την ευρωπαϊκή ανοχή

Από : http://www.theinsider.gr

 

Την προσοχή της Ευρώπης στις επιθέσεις κατά μεταναστών στην Ελλάδα εφιστά αρθρογράφος της εφημερίδας Ιντιπέντεντ, που αναφερόμενη στη Χρυσή Αυγή σημειώνει ότι αυτή τη φορά οι ιστορικοί παραλληλισμοί με την εμφάνιση του ναζισμού δεν είναι κενή ρητορική.

«Πραγματικοί φασίστες, με πραγματικά μαύρα πουκάμισα, αλήθεια περιπολούν την Αθήνα κρατώντας σβάστικες και αναμμένες δάδες, αποδεκατίζοντας και δολοφονώντας εθνικές μειονότητες και οι διεθνείς κυβερνήσεις μοιάζουν τρομακτικά χαλαρές, αρκεί ο ελληνικός λαός να αποπληρώνει τα χρέη της ευρωπαϊκής ελίτ», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο, τονίζοντας ότι αυτή τη φορά η Ευρώπη πρέπει να θυμηθεί ότι το κόστος της εκκόλαψης του φασισμού είναι πολύ πιο σκληρό και πιο ακριβό από οποιοδήποτε εθνικό χρέος.

Η συντάκτρια αναφέρει ότι ενώ η βία κατά μεταναστών και μειονοτήτων κλιμακώνεται, στην Αθήνα έχουν κυκλοφορήσει απειλητικά φυλλάδια που προειδοποιούν ομοφυλόφιλους ότι μετά τους μετανάστες έρχεται η σειρά τους. Παράλληλα αναφέρεται ότι φασίστες οπαδοί της Χρυσής Αυγής έχουν αρχίσει να προωθούν επιθέσεις μίσους κατά ομοφυλόφιλων και ανθρώπων με αναπηρίες. «Και παρόλα αυτά στην Ευρώπη συνεχίζουν να τους αντιμετωπίζουν ως ένα απλό σύμπτωμα της ελληνικής οικονομικής κρίσης», επισημαίνει το δημοσίευμα.

Αναφέρεται επίσης ότι τώρα οι επιθέσεις γίνονται απροκάλυπτα ακόμα και υπό το φως της μέρας και ότι μετανάστες που καταγγέλλουν επιθέσεις στην αστυνομία κινδυνεύουν με σύλληψη. Σημειώνεται ότι μεγάλο τμήμα της βάσης στήριξης της Χρυσής Αυγής προέρχεται από τους κόλπους της αστυνομίας και ότι πλέον οι μετανάστες φοβούνται να βγουν μόνοι στους δρόμους της Αθήνας. «Οικογένειες που ήρθαν στη χώρα για ασφάλεια, τώρα φοβούνται για τα παιδιά τους», προσθέτει το άρθρο και σημειώνει ότι το 80% των προσφύγων που έρχονται στην ΕΕ περνούν πρώτα στην Ελλάδα, καθώς και ότι οι ελληνικές αρχές έχουν κατηγορηθεί ότι «κάνουν τα στραβά μάτια» στο φαινόμενο της ξενοφοβικής βίας.

Η αρθογράφος τονίζει ότι σαν να μην έφτανε αυτό δηλώσεις όπως του αρμόδιου υπουργού Νίκου Δένδια εντείνουν το ρατσισμό, κάτι που περιγράφεται ως στρατηγική αντιπερισπασμού από την κρίση. «Όπως και άλλες κεντροδεξιές κυβερνήσεις, έτσι και ο συνασπισμός της ΝΔ μιμείται τη γλώσσα των ακροδεξιών εξτρεμιστών», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Η αρθρογράφος συνεχίζει αναφέροντας ότι η Χρυσή Αυγή παρουσιάζεται ως υπερασπίστρια της περιθωριοποιημένης εργατικής τάξης και εχθρός του χρεοκοπημένου δημοκρατικού συστήματος, εκμεταλλευόμενη τη λαϊκή οργή προς όφελός της. Ωστόσο, αν και υποστηρίζει ότι τάσσεται κατά της λιτότητας δεν έχει οικονομικό σχέδιο, «οι τακτικές της είναι απλώς βίαιες, διχαστικές και ρατσιστικές».

«Και οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Ευρώπης μοιάζουν πρόθυμες να το ανεχθούν αυτό ως το κοινωνικό κόστος μιας συνεχιζόμενης συναίνεσης λιτότητας», ενίσταται η συντάκτρια και καταλήγει: «Πολύ μετά την ανάληψη της εξουσίας από το ναζιστικό κόμμα στη Γερμανία το 1933, μετά τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ και την υιοθέτηση της αντισημιτικής βίας ως επίσημης πολιτικής του κράτους, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παρέμεναν περισσότερο ανήσυχες για την πιθανότητα μια σοσιαλιστικής Γερμανίας, παρά για μια πιθανή φασιστική Γερμανία. Σχεδόν έως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο παρέμενε πιο σημαντικό για πολλούς ηγέτες το θέμα της αποπληρωμής των γερμανικών χρεών. Οι ιστορικοί παραλληλισμοί με το ναζισμό (…) σε αυτή την περίπτωση δεν είναι απλή ρητορική».