Οι ουτοπίες γεννιούνται ,δεν παραγγέλνονται

Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι περισσότεροι είναι στον κόσμο τους,το πρόβλημα είναι ότι προσπαθούν να πιστεύουν ότι υπάρχει μόνο ο δικός τους.Η απάθεια είναι συνειδητότατη επιλογή λοιπόν απλά κρύβεται κάτω από το πέπλο της δήθεν άγνοιας και εκμηδενισμού-ισοπέδωσης κάθε δίκαιου αγώνα.Βρίσκεται λοιπόν μια νέα παραφρασμένη έκφραση “αν όχι εμείς,όχι εμείς,αν όχι τώρα,όχι τώρα” που καταλήγει στην συνεχιζόμενη αλλοτρίωση και επανάπαυση στην συσσωρευμένη γενίκευση.Βασικό συστατικό είναι ο φόβος ,οι τάσεις φυσής και η απουσία ενοχών.Η μόνη ελπίδα πλέον  είναι να καταργηθούν τα πνευματικά όρια και να εξαλείψουμε τις φοβίες και την αντίληψη ότι έχουμε κάτι να χάσουμε.Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε,μόνο να κερδίσουμε.

Το μόνο που χάνουμε αυτή την στιγμή είναι η προσωπική και η κοινωνική μας ελευθερία,γίνομαστε κάθε μέρα όλοένα και περισσότερο αυτόματα που ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε,που θεωρούμε φυσιολογικό το μέτριο και την αναγωγή μια ήσυχης ζωής και αποξενωμένης από την κοινωνία ως την ιδανική ζωή υπό το πρίσμα της μετριοπάθειας και της πλήρης απουσίας φιλοδοξιών και ονείρων.Όχι φίλοι μου ,αυτό είναι το τέλμα και όχι το ιδανικό.Είναι μια κοινή ήσυχη ζωή που ονειρεύεται έναν ήσυχο θάνατο.Κανείς δεν γεννιέται άχρηστος,άχρηστος γίνεται στην πορεία της ζωής του όσο δεν ανατρέπει την μη χρησιμότητά του.Βλέπω συνεχώς νέα παιδιά,εκπαιδευμένα αλλά πλήρως αμόρφωτα να δημιουργούν με την φαντασία τους δικούς τους κόσμους και να κρύβουν ασυνείδητα αλλά και συνειδητά την πραγματικότητα με όλες τις της συνέπειες.

Το σύστημα έχει δουλέψει πολύ καλά τόσα εκατοντάδες χρόνια τώρα,σε έχει κάνει να πιστέψεις ότι μέχρι εκεί μπορείς να πας και πάντα με την αναγνώριση κάποιας αρχής από πάνω σου.Έχεις πιστέψει ότι μπορείς μόνο να κερδίσεις παίρνοντας από τον διπλανό σου και ποτέ από τους έχοντες και κατέχοντες  πλούτο και εξουσία.Το βλέπεις πόσο μικρός είσαι τελικά και μόνος σου.Είναι η ώρα να το παραδεχτείς ότι είσαι ανάξιος κάθε σημασίας,ήρθε η ώρα να αρχίσεις να λειτουργείς για σένα χωρίς να αναθέτεις την πορεία της ζωής σου σε άλλους.

Το σύστημα λοιπόν έχει αφομοιώσει τους περισσότερους,δεν σκεφτόμαστε πλέον δημιουργικά και ακόμα και όταν δημιουργούμε το περιεχόμενο είναι υπο την επίβλεψη κάποιας ανώτερης εξουσίας.Καλλιτέχνες,μουσικοί,ζωγράφοι με ελευθεριακά χαρακτηριστικά έχουν εξαλειφθεί και την θέση τους έχουν πάρει απολιτικ ανεύθυνοι αρτίστες που υποστηρίζουν συνειδητά η μη την υφισταμένη κατάσταση.Και όχι ,το να παίξεις σε μια εκδήλωση του ΚΚΕ ή του Συριζα δεν είναι κάτι ,είναι ένα τίποτα.

Ακόμα και μια μεγάλη μερίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου έχει αρχίσει να ανακυκλώνεται και να περιορίζεται σε εκδηλώσεις εσωτερικής κατανάλωσης χωρίς ίχνος κοινωνικής απεύθυνσης.Μια ελιτιστική αντίληψη που λέει ότι όποιος δεν είναι μαζί μας είναι και εχθρός μας.Πρέπει λοιπόν να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε έξυπνα και στρατηγικά αφήνοντας πίσω μας τις ατομικιστικές καταβολές και γρήγορα-γρήγορα να προσπαθήσουμε να εμπλέξουμε τον λαό σε δράσεις που αποτελούν το αντίπαλο δέος και όχι σε μονοήμερες απεργίες υπό την καθοδήγηση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Μην ξεγελιέστε.Όσο ο κόσμος δεν είναι έτοιμος και η ετοιμότητα του περιορίζεται σε μια πορεία με τα κλασικά συνθήματα και τον φρέντο καπουτσίνο στο χέρι η επανάσταση δεν θα έρθει.Η επανάσταση θα πάρει αρκετό καιρό να έρθει αλλά αν δεν βάλουμε τις βάσεις και τα θεμέλια από τώρα δεν θα έρθει ποτέ.Δεν είμαστε λίγοι ,απλά δεν είμαστε οργανωμένοι και δεν εννοώ σε κόμματα.Έχουμε να δώσουμε κάποια εναλλακτική στον κόσμο πέρα από την κατάργηση της υφισταμένης κατάστασης.Μετά τι;Τα κίνητρα της ελεύθερίας και της αυτονομίας μάλλον φαίνεται πως δεν υπερνικούν την απάθεια.Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσουμε από πιο απλά πράγματα αρχικά ή μήπως δεν θέλουμε μαζί μας τον λαό ;

Συγκεκριμένες προτάσεις θα έρθουν από την ζύμωση του κόσμου,την αλληλεγγύη,την αποκέντρωση σε γειτονιές,σωματεία,σχολεία,πανεπιστήμια,χώρους δουλειάς και στον δρόμο.Κόσμος διαφορετικός,κόσμος καινούριος,κόσμος από παντού εκτός βέβαια εκείνους με φασιστικές ιδεολογίες.Μπορεί κάποιες συνήθειες του μικροαστού να είναι βαθιά ριζωμένες στην κουλτούρα του αλλά αυτό θα έιναι και το μεγάλο στοίχημα.Αν καταστεί δυνατό να τους δεχτείς όλους και να συνδιαμορφώσεις από κοινού κάποια αποτελεσματικά πράγματα.Δεν είναι εύκολο,είναι πολύ δύσκολο και κυρίως δύσκολο στην αποδοχή του και ακόμα είμαστε στους πρόποδες.

Αλλά οι ουτοπίες γεννιούνται,δεν παραγγέλνονται.Είμαι αισιόδοξος γιατί σιγά σιγά γίνονται κάποια βήματα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα που αν αποδειχθούν σταθερά στην καθαρότητα και μεταβλητά και ευέλικτα ανάλογα με τις επιταγές των περιστάσεων θα έχουμε και αποτελέσματα σιγά σιγά.Δεν προσπαθώ να δώσω ελπίδες,αυτές δημιουργούνται επι του προσωπικού.Καλό,δημιουργικό,αποδοτικό,αποτελεσματικό αγώνα σε όλους και πάντα με πρόταγμα την κοινωνική απεύθυνση κατ’εμέ.Χωρίς αυτή δεν γίνεται τίποτα.Οι ουτοπίες για αυτό λέγονται ουτοπίες,αν μείνουν μόνο στην φαντασία μας σημαίνει ότι δεν είμαστε άξιοι για αυτές.Και επειδή άρχισα με κλισέ θα τελειώσω και με κλισέ .Δεν έχει σημασία πόσο αργά προχωράς όσο δεν σταματάς.

“Abandon all hopes of utopia – there are people involved.”
Claton Cramer

 

Διάκριση ανάμεσα σε επίσημη εξουσία της κοινωνίας και σε φυσική επιρροή της ανεπίσημης μη τεχνητής κοινωνίας πάνω στα μέλη της

Πρέπει πρώτα πρώτα να εγκαθιδρύσουμε μια πολύ σαφή διάκριση ανάμεσα στην επίσημη και κατά συνέπεια τυραννική εξουσία της κοινωνίας που έχει οργανωθεί σε κράτος, και στην φυσική επιρροή και δράση της μη επίσημης αλλά της φυσικής κοινωνίας πάνω στο καθένα από τα μέλη της·

Η εξέγερση εναντίον της φυσικής αυτής επιρροής της κοινωνίας ειναι για το άτομο πολύ πιο δύσκολη συγκριτικά με την εξέγερση εναντίον της επίσημα οργανωμένης κοινωνίας, εναντίον του κράτους δηλαδή, μολονότι είναι συχνά εξίσου αναπόφευκτη με τούτη την τελευταία. Η συχνά καταθλιπτική και ολέθρια κοινωνική τυρανία δεν παρουσιάζει αυτό το χαρακτήρα της επιτακτικής βίας του νομοθετικά καθορισμένου και τυπικού δεσποτισμού που προσιδιάζει στην εξουσία του κράτους. Δεν επιβάλλεται σα νόμος στον οποίο είναι υποχρεωμένο να πειθαρχήσει το κάϋε άτομο γιατί αλλιώς θα διωχτεί δικαστικά.

Η δράση της είναι πιο ήπια, πιο υποβλητική, πιο αδιόρατη, μα και πολύ πιο ισχυρή από τη δράση της εξουσίας του κράτους. Κυβερνά τους ανθρώπους με τα έθιμα, με τα ήθη, μ’ ένα πλήθος συναισθημάτων, προλήψεων και συνηθειών τόσο της υλικής ζωής όσο και του πνεύματος και της καρδιάς, που αποτελούν αυτό που ονομάζουμε «κοινή γνώμη». Αυτή περιβάλλει τον άνθρωπο απ’ τη στιγμή που γεννιέται, μπαίνει μέσα του, τον διαποτίζει και σχηματίζει την ίδια τη βάση της ατομικής του ύπαρξης. Με τον τρόπο τούτο, ο καθένας συνεργεί, ας πούμε, μ’ αυτήν σε βάρος λίγο πολύ του ιδιου του του εαυτού, και συνήθως ούτε καν την αμφισβητει. ‘ Επεται απ’ τα παραπάνω ότι για να εξεγερθει εναντίον αυτής της επιρροής που ασκεί κατά τρόπο φυσικό η κοινωνία πάνω στον άνθρωπο, θα πρέπει ο άνθρωπος να εξεγερθεί τουλάχιστον εν μέρει εναντίον του ίδιου του του εαυτού- γιατί, παρόλες του τις υλικές, πνευματικές και ηθικές τάσεις και επιθυμίες, δεν είναι κι εκείνος ο ίδιος τίποτε περισσότερο από ‘ να δημιούργημα της κοινωνίας. Από δω απορρέει και η συντριπτικά μεγάλη πίεση που ασκεί η κοινωνία πάνω στους ανθρώπους.

Απ’ τη σκοπιά της απόλυτης ηθικής, δηλαδή απ’ τη σκοπιά του σεβασμού για τους ανθρώπους  και θα πω αμέσως παρακάτω τι εννοώ μ’ αυτή την έκφραση -η πίεση αυτή της κοινωνίας μπορεί να ‘ ναι ευεργετική, όπως μπορεί να ‘ναι και βλαβερή. Είναι ευεργετική όταν έχει την τάση να αναπτύσσει την επιστήμη, την υλική ευημερία, την ελευθερια, την ισότητα και την αδελφική αλληλεγγύη των ανθρώπων. Είναι βλαβερή όταν εμφανίζει την αντίθετη τάση. ‘Ενας άνθρωπος που γεννιέται σε μια κοινωνία ζώων μένει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, περίπου ζώο· αν γεννηθει σε μια κοινωνία που την κυβερνούν οι παπάδες, γίνεται ηλίθιος, θρησκόληπτος· αν γεννηθεί σε μια συμμορία ληστών, θα γίνει πιθανότατα ληστής· αν γεννηθεί αστός, θα γίνει ένας εκμεταλλευτής της δουλειάς των αλλονών κι αν έχει την ατυχια να γεννηθεί μέσα στο στρώμα των ημίθεων που κυβερνάνε τούτη τη γη, στο στρώμα των αριστοκρατών, την πριγκίπων και των βασιλοπαίδων, θα γίνει, ανάλογα με τις ικανότητες, τα μέσα και την ισχύ του, ένας απ’ αυτούς που περιφρονούν την ανθρωπότητα, ένας υποδουλωτής, ένας τύραννος. Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις, για να εξανθρωπιστεί στοιχειωδώς ο άνθρωπος, θα πρέπει οπωσδήποτε να εξεγερθεί εναντίον της κοινωνίας που τον γέννησε.

To επαναλαμβάνω όμως: η εξέγερση του ατόμου εναντίον της κοινωνίας είναι κάτι ολότελα διαφορετικό από την εξέγερσή του εναντίον του κράτους. To κράτος είναι ένας θεσμός ιστορικός, μεταβατικός, μια παροδική μορφή της κοινωνίας, όπως κι η Εκκλησία που ‘ ναι η μεγαλύτερη αδερφή του· δεν έχει διόλου τον μοιραίο κι αμετακίνητο χαρακτήρα της κοινωνίας που ‘ ναι προγενέστερη απ” όλες τις εξελίξεις τοιι ανθρώπινου είδους και που, χρησιμοποιώντας την παντοδυναμία των νόμων, της δράσης και των φυσικών εκδηλώσεων, αποτελει την ίδια τη βάση κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Ο άνθρωπος, τουλάχιστον από τότε που έκανε το πρώτο του βήμα προς την ανθρωπινότητα, από τότε που άρχισε να είναι ανθρώπινο ον, δηλαδή ον που μιλά και λίγο πολύ σκέφτεται, γεννιέται μέσα στην κοινωνΐα των ανϋρώπων, όπως το μυρμήγκι γεννιέται μέσα στην κοινωνία των μυρμηγκιών κι όπως η μέλισσα γεννιέται μέσα στην κοινωνία των μελισσών δεν την διαλέγει ο άνθρωπος την κοινωνία, αλλό αντίθετα αποτελεί γέννημά της, και υποτάσσεται μοιραία τόσο στους φυσικούς νόμους που διέπουν την αναγκαστική του εξέλιξη όσο και σ’ όλους τους άλλους φυσικούς νόμους.

Η κοινωνία είναι προγενέστερη από κάθε ανθρώπινο ον, και συνάμα ζει και μετά το θάνατό του, είναι όπως κι η ίδια η φύση· είναι αιώνια όπως η φύση, ή μάλλον, απ’ τη στιγμή που γεννήθηκε πάνω στη γη, θα ζήσει για όσον καιρό θα ζήσει για όσον καιρό θα ζήσει κι η γη μας. Μια ριζική εξέγερση εναντίον της κοινωνίας είναι, κατά συνέπεια, τόσο αδύνατη για τον άνθρωπο όσο και μια εξέγερση εναντίον της φύσης, αφού η ανθρώπινη κοινωνία δεν είναι στο κάτω κάτω τίποτε άλλο από την τελευταία σπουδαία εκδήλωση ή δημιουργία της φύσης πάνω σ’ αυτή τη γη· και, ένας άνθρωπος που θα ‘θελε ν’ αμφισβητήσει την κοινωνία, δηλαδή τη φύση γενικά και τη δική του φύση ειδικότερα, θα τοποθετούσε μ’ αυτή την ίδια του την πράξη τον εαυτό του έξω απ’ όλες τις συνθήκες που  ‘ναι απαραίτητες για μια πραγματική ύπαρξη.Θα ριχνόταν στο μηδέν, στο απόλυτο κενό, στη νεκρή αφαίρεση, στο Θεό.

Μπορούμε, λοιπόν, τόσο λίγο να ρωτήσουμε αν η κοινωνία είναι κάτι καλό ή κακό, όσο αδύνατο είναι και το να ρωτήσουμε αν η φύση, το γενικό, υλικό, πραγματικό, μοναδικό, υπέρτατο, απόλυτο ον, είναι κάτι καλό ή κακό.Είναι κάτι περισσότερο απ’ όλα αυτά” είναι ένα πολύ μεγάλο θετικό και πρωταρχικό γεγονός, προγενέστερο από κάθε συνείδηση, από κάθε ιδέα, από κάθε πνευματική και ηθική κρίση- είναι η ίδια η βάση, είναι ο κόσμος που μέσα του,μοιραία και πιο μετά, αναπτύσσονται εκείνα που εμείς ονομάζουμε το καλό και το κακό.

Δε συμβαίνει το ίδιο και με το κράτος-,και δε διστάζω να πω ότι το κράτος είναι το κακό, ένα κακό όμως ιστορικά αναγκαίο, που η ύπαρξή του ήταν τόσο αναγκαία στο παρελθόν όσο αναγκαία θα είναι αργά ή γρήγορα και η πλήρης εξολόθρευσή του στο μέλλον, όσο αναγκαία υπήρξαν κάποτε η ζωικότητα των πρωτόγονων και οι θεολογικές περιπλανήσεις των ανθρώπων. To κράτος δεν είναι το ιδιο με την κοινωνια, είναι μόνο μια ιστορική μορφή της, ζωώδης και αφηρημένη. Γεννήθηκε ιστορικά σ’ όλες τις χώρες απ’ τη γαμήλια ένωση της βιας, της αρπαγής, της λεηλασίας – κοντολογις του πολέμου και της κατάκτησης ,με τους Θεούς που δημιούργησε διαδοχικά η θεολογική φαντασία των εθνών. Υπήρξε από τις απαρχές του, και εξακολουθεί να εΐναι ακόμα και σήμερα, η εκ Θεου επικύρωση της ζωώδους βίας και της νικηφόρας αδικίας. Είναι ακόμα και στις πιο δημοκρατικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ελβετία – εύρυθμης (…) των προνομίων μιας οποιασδήποτε μειονότητας και της πραγματικής υποδούλωσης της συντριπτικής πλειονότητας των ανθρώπων.

Η εξέγερση είναι πολύ πιο εύκολη εναντίον του κράτους, γιατί μέσα στην ίδια τη φύση του κράτους υπάρχει κάτι που εξωθεί τους ανθρώπους στην εξέγερση. To κράτος είναι η εξουσία, είναι η βια, είναι η επίδειξη και η προάσπιση της βιας. Δεν προσπαθεί απλώς να επηρεάσει, δε δοκιμάζει να προσηλυτίσει, κι όλες τις φορές που πάει να κάνει κάτι τέτοιο, το κάνει πολύ άχαρα· γιατί η φύση του το σπρώχνει όχι να πείσει αλλά να επιβληθεί με τη βία. Λίγο το νοιάζει να εξωραίσει τη φύση του, που το κάνει να είναι ο νόμιμος βιαστής της βούλησης των ανθρώπων, η μόνιμη άρνηση της ελευθερίας τους. Ενώ εξουσιάζει το καλό, το εξορίζει και το φθείρει, ακριβώς γιατί το εξουσιάζει, και γιατί κάθε εξουσία προκαλεί και διεγείρει τις δικαιολογημένες εξεγέρσεις της ελευθερίας· και γιατί το καλό, απ’ τη στιγμή που το επιβάλλει μια εξουσία μετατρέπεται στο κακό: κακό, απ’ τη σκοπιά της αληθινής ηθικής, της ανθρώπινης και όχι φυσικά της θεϊκής ηθικής, απ’ τη σκοπιά του σεβασμού για τους ανθρώπους και της ελευθερίας. Η ελευθερία, η ηθικότητα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια του ανθρώπου, είναι συγκεκριμένα το ακόλουθο: κάνει το καλό όχι γιατί αυτό του επιβάλλει κάποια εξουσία, αλλά γιατί το σκέφτεται, γιατί το θέλει και γιατίτο αγαπά.

Η κοινωνία, απ’ την άλλη μεριά, δεν επιβάλλεται τυπίκα, επίσημα και εξουσιαστικά, αλλά επιβάλλεται φυσικά- για το λόγο αυτό η επίδραση της πάνω στον άνθρωπο είναι άπειρα πιο ισχυρή απ’ την επιδραση του κράτους. Η κοινωνια δημιουργεί και διαπλάθει όλους τους ανθρώπους που γεννιούνται και αναπτύσσονται στους κόλπους της. Κάνει να περάσει αργά μέσα τους, από την πρώτη κιόλας μέρα της γέννησής τους μέχρι τη μέρα του θανάτου τους, όλη η υλική, πνευματική και ηθική της φύση· θα μπορούσαμε να πούμε ότι εξατομικεύεται μέσα στον κάθε άνθρωπο. To υπαρκτό ανθρώπινο άτομο είναι τόσο λίγο γενικό και αφηρημένο ον, ώστε ο καθένας, απ’ τη στιγμή που σχηματίζεται μέσα στη μήτρα της μάνας του, βρίσκεται κιόλας καθορισμένος και εξειδικευμένος εξαιτίας ενός πλήθους αιτίων και επιδράσεων -υλικών, γεωγραφικών, κλιματολογικών, εθνογραφικών, υγειονομικών και κατά συνέπεια οικονομικών – που αποτελούν ουσιαστικά την αποκλειστικά ιδιαίτερη φύση της οικογένειας, της τάξης, του έθνους και της ράτσας του και, στο βαθμό που οι κλίσεις και οι ικανότητες των ανθρώπων εξαρτώνται αττό το σύνολο όλων αυτών των εξωτερικών ή φυσικών επιρροών, ο καθένας γεννιέται με μιαν υλικά καθορισμένη φύση ή μ’ έναν υλικά καθορισμένο ατομικό χαρακτήρα.

Επιπλέον, χάρη στη σχετικά ανώτερη οργάνωση του ανθρώπινου εγκεφάλου, κάθε άνθρωπος φέρνει μαζί του, όταν γεννιέται, σε διαφορετικούς βέβαια βαθμούς, όχι έμφυτες ιδέες και έμφυτα συναισθήματα όπως διατείνονται οι ιδεαλιστές, αλλά την υλική και συνάμα τυπική ικανότητα να αισθάνεται, να σκέφτεται, να μιλά και να επιθυμει. Φέρνει μαζί του μόνο την ικανότητα να διαμορφώνει και να αναπτύσσει τις ιδέες και, όπως ειπα, μια δυνατότητα για ολότελα τυπική, δίχως χανένα περιεχόμενο, δραστηριότητα. Ποιος δίνει το πρώτο περιεχόμενο σ’ αυτή τη δραστηριότητα; Η κοινωνια.

“Θεός και κράτος” Μιχαήλ Μπακούνιν

15ήμερη απεργία στον Alpha radio

Από : https://athens.indymedia.org

Oι απολύσεις συνεχίζονται, άλλοι 4 τεχνικοί απολύθηκαν τις τελευταίες μέρες… (σύνολο 6)

Βλέπετε στο ραδιοφονικο κάτεργο-γαλέρα της Κάντζας, έχουν κάνει τα κουμάντα τους οι ιδιοκτήτες, (Κοντομηνάς). Υπάρχουν τα απαραίτητα μπρατσομένα σεκιούριτι να φράζουν την είσοδο σε απεργούς-τεχνικούς και άλλους “ανεπιθύμητους”.

Έχει βρεθεί ο πρόθυμος ηχολήπτης (Σταυρος Γουδάκης) να σπάσει την απεργία, παίρνεις κι έναν δύο τεχνικούς απ έξω, περνάς στο διπλανό στούντιο του production ώστε να αποφύγεις τον σκόπελο του ηχολήπτη «ασφαλείας» κι έτσι σπας την απεργία. Και αν είσαι μάχιμος δημοσιογράφος όπως ο Δήμος Βερύκιος, βγαίνεις μετά στην εκπομπή σου και το παίζεις όχι μόνο τιμητής των πάντων, αλλά αδέκαστος και αγωνιστής, έως και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Των άλλων, όχι αυτών στο σταθμό που διευθύνεις. Χώρια τους υπόλοιπους δημοσιογράφους, πολλοί εκ των οποίων όχι μόνο δέχονται να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, αλλά φτάνουν να δουλεύουν ακόμα κα τσαμπα.

Ο απόλυτος σεβασμός μας λοιπόν στους απολυθέντες ηχολήπτες,  που αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις έστω κι αν γνώριζαν πως θα χάσουν τη δουλειά τους. Τουλάχιστον ο άλλος ηχολήπτης, ο Σταύρος Γουδάκης, μπορεί να έγινε απεργοσπάστης, αλλά κέρδισε… τίτλο, έγινε προϊστάμενος των τεχνικών του σταθμού, προϊστάμενος του εαυτού του δηλαδή αφού έμεινε μόνος

Η ΕΤΕΡ συνεχίζει τον αγώνα της στον Αλφα με 15ήμερη απεργία καθως και στους Orange & Love radio (Κουρης) οπου οι τεχνικοι – ηχολήπτες είναι απλήρωτοι πάνω από 3 μήνες….

Πολεμώντας το φασισμό στην καθημερινότητα: 27/9 ανταπόκριση από πλατεία Αμερικής

Από : http://risinggalaxy.wordpress.com

Η σπαρταριστή ανταπόκριση δόθηκε από χρήστη του facebook χθες το βράδυ και δίνει με τον καλύτερο τόνο το κλίμα στη γειτονιά για τους χιτλερικούς αλλά και γιατί δεν πρέπει να ψαρώνει ο κόσμος με ότι ακούει από τα κανάλια και τις χουντοφυλλάδες… Επικοινωνιακά σώου στήνουν και τίποτα παραπάνω με τον γνωστό θίασο.. 

 

Ανταπόκριση από την εμπόλεμη ζώνη της πλατείας Αμερικής: δεκάδες αφρικανοί μετανάστες με δεκάδες αντιφασίστες Έλληνες είναι στην πλατεία αναμένοντας τις κουκλίτσες της Χρυσής Αυγής να κάνουν το απονενοημένο διάβημα τους. Στα μπαλκόνια πολλοί κάτοικοι εξοργισμένοι με την χθεσινή εμφάνιση των ασπόνδυλων κρατάν τις γλάστρες τους έτοιμες να τις προσφέρουν με την ολόφρεσκη κοπριά στους νεοναζί μόλις εμφανιστούν. Γύρω γύρω μερικές διμοιρίες μπλε-χακί εργαζομένων στην κοινωνική υπεραξία βρίσκονται σε ετοιμότητα να δώσουν πρώτς βοήθειες σε όποιον ελληναρά τις χρειαστεί. Νωρίτερα στο κοτέτσι κοντά στον σταθμό Λαρίσης, δεκάδες κοτούλες συσκέπτονταν για το αν θα γίνουν αλανιάρες ή όχι. Τελικά, διαλύθηκαν ησύχως και με ελαφριά πηδηματάκια, όταν οι αντιφά και οι Τανζανοί βρέθηκαν στην πλατεία, αν και άφησαν πίσω τους μια καφέ κηλίδα που μυρίζει άσχημα…. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για να συναντήσουν στην Βαλχάλα μια ώρα νωρίτερα τον ιδρυτη του εθνικοσοσιαλισμού Αδόλφο. Μεγάλη μαλακία τα χρυσαύγουλα χθες που την έπεσαν στους αφρικάνους της πλατείας Αμερικής. Θα γίνει του LA….

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ

Eπιθέσεις σε μετανάστες χθες το βράδυ στην Κυψέλη – χέρι-χέρι κράτος και παρακράτος

Η φωτογραφία από τη χτεσινή “επιχείρηση” προέρχεται από το site makeleio.gr, το οποίο -κρίνοντας από τα στιγμιότυπα που δημοσίευσε επιλεκτικά- βρισκόταν εκεί και βιντεοσκοπούσε όντας προσκεκλημένο ή με την ανοχή των φασιστών.

Γύρω στις 11 χθες το βράδυ εξελίχθηκε ναζιστική επιδρομή στην περιοχή της Πλ. Αμερικής στην Κυψέλη από περίπου 30 ροπαλοφόρους που δήλωναν «αγανακτισμένοι κάτοικοι της περιοχής». Οι ροπαλοφόροι επιδόθηκαν σε κυνήγι και  επιθέσεις σε μετανάστες κυρίως από την Αφρική, καθώς και σε καταστήματα μεταναστών. Η περιοχή κατακλύστηκε από αστυνομικούς με περιπολικά, ΔΙΑΣ και αργότερα διμοιρίες ΜΑΤ. Σε ερώτηση φίλου τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή, η απάντηση αστυνομικών ήταν: «Τίποτα, γι’ αυτό είμαστε εδώ για να μη συμβεί κάτι!» (sic).

Η στάση της αστυνομίας ήταν ξεκάθαρα προστατευτική απέναντι στην επίθεση που εξελισσόταν και η παρουσία τους λειτουργούσε περισσότερο αποτρεπτικά στο να συγκεντρωθεί αλληλέγγυος κόσμος παρά στο να σταματήσει την επίθεση που εξελισσόταν. Σύμφωνα με μαρτυρία περίοικου, υπήρξαν μέχρι και εναγκαλισμοί μεταξύ αστυνομικών και ροπαλοφόρων. Μετά τις 12, οι ροπαλοφόροι επιτέθηκαν στα γραφεία της τανζανικής κοινότητας, ενώ εκείνη τη στιγμή υπήρχαν τουλάχιστον τρεις τρομοκρατημένοι άνθρωποι μέσα. Έσπαγαν τζάμια, ενώ γυναίκες της ομάδας ούρλιαζαν υστερικά βρίζοντας και επευφημώντας. Ενώ εξελισσόταν η επίθεση, δυο διμοιρίες ΜΑΤ παρακολουθούσαν τα γεγονότα χωρίς να επεμβαίνουν. Όταν δυο κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να φωνάζουν στα ΜΑΤ να επέμβουν, η απάντησή τους ήταν τραμπούκισμα και βίαιη απώθηση των διαμαρτυρόμενων με ασπίδες! Οι επιθέσεις συνεχίστηκαν μέχρι τις 3.00 το πρωί.

Υπάρχουν ακόμα απορίες για τη σχέση των φασιστών και του κράτους;

Διαβάστε επίσης:

http://omniatv.com

 http://www.1againstracism.gr

Σάββατο 22/9: 2η μηχανοκίνητη αντιφασιστική περιπολία αναρχικών

Από : http://risinggalaxy.wordpress.com

Τα λόγια περιττεύουν ένα μεγάλο μπράβο στους συντρόφους και τις συντρόφισσες.

 

Το Σάββατο 22 Σεπτέμβρη 140 αναρχικοί-ες , αντιφασίστες-στριες πραγματοποιήσαμε τη  δεύτερη μηχανοκίνητη παρέμβαση-περιπολία στο κέντρο της Αθήνας κινούμενοι αυτή τη φορά στη διαδρομή Μοναστηράκι-Ψυρρή-Θησείο-Γκάζι-Πλατεία Κουμουνδούρου-Ομόνοια.

Η συνέχιση της παρέμβασής μας και της οργανωμένης παρουσίας μας στους δρόμους της πόλης  είναι ένα κάλεσμα σε άμεση και συνεχή δράση ενάντια στις φασιστικές συμμορίες ,είναι αποτέλεσμα της απόφασής μας να αντιπαρατεθούμε έμπρακτα στο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της υποταγής και τις παρακρατικές εφεδρείες του.

Να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση και να αντιπαραθέσσουμε την αλληλεγγύη ,την συντροφικότητα και τον αγώνα απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και την απόπειρα διάχυσης του κοινωνικού εκφασισμού

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ,ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΥΣ

 Η αφίσα που κολλήθηκε:

Κιαλό Αμαντού, ανήλικος μετανάστης στην Αθήνα[video]

Από : http://risinggalaxy.wordpress.com

Τρομακτικό να αντικρύζεις κατάματα τον κόσμο και την κοινωνία μας
“Μια μέρα ένας αστυνομικός με άρπαξε και με χτύπησε πολύ,Για αυτό φοβάμαι να βγω από την εγκαταλελειμμένη αποθήκη που μένω,
Όταν ξυπνάω το πρωί πηγαίνω στα σκουπίδια να βρω κανά βιβλίο να το πουλήσω για να βγάλω 2 ευρώ,να αγοράσω ένα ψωμί από το σουπερμάρκετ”

Όχι δεν πρέπει να λυπηθείς τον Κιαλό,είναι άξιος επιβράβευσης.Πρέπει να λυπηθείς τον εαυτό σου που έχεις αλλοτριωθεί τόσο πολύ που το παραπάνω βίντεο δεν είχε να σου πει τίποτα και ήταν απλά μια παρένθεση μέσα στην ρουτίνα σου.Μάλλον θα πεις κάποιο ρατσιστικό ανέκδοτο στην δουλειά σου και δεν θα θυμάσαι τίποτα αύριο.

Το μικρού μήκους φιλμ προσπαθεί να περιγράψει τη ζωή ενός ξένου στην ελλάδα, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την φασιστική απειλή.

Η ιστορία του Κιαλό είναι κομμάτι του project “Portraits of Greece in Crisis”(portraitsofgreeceincrisis.com).

Ο Κιαλό Αμαντού είναι 15 ετών, έχει έρθει από τη Γουινέα και βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και τρεις μήνες. Μένει σε μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη και ζει πουλώντας πράγματα που βρίσκει στα σκουπίδια. Εκτός από την οικονομική εξαθλίωση, είναι αντιμέτωπος με τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας και τη φασίζουσα κρατική πολιτική: άνοδος του νεοναζιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή, καθημερινές ρατσιστικές επιθέσεις, επιχείρηση “Ξένιος Δίας” της ελληνικής αστυνομίας, δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Αίμα, τιμή, σημαία αλβανική

Αναδημοσίευση από : http://parallhlografos.wordpress.com

Βγήκε λοιπόν τις προάλλες σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο ο σύγχρονος Καραϊσκάκης με τα παλικάρια του να απελευθερώσουν το Μεσολόγγι αυτή τη φορά όχι από τους τουρκαλβανούς του Ιμπραήμ Πασά, αλλά τους σύγχρονους δυνάστες της Φυλής μας, τους αλλοδαπούς μικροπωλητές.

Ανάμεσα στα μέλη της συμμορίας ξεχωρίζει και μια φάτσα που δεν θα την χαρακτήριζες ακριβώς ως Άρια, μια μούρη κάτι μεταξύ μεξικανού έμπορου ναρκωτικών και δεσμοφύλακα στο εξπρές του μεσονυχτίου.

Αριότητα και άγιος ο θεός

Δεν βαριέσαι όμως, ακόμα και τα Waffen-SS άρχισαν τις εκπτώσεις αριότητας όταν άρχισαν να νιώθουν το παλούκι στον κώλο και στρατολογούσαν μέλη και από “κατώτερες”, μη Άριες Φυλές. Ο φίλος μας λοιπόν, είναι μέλος “κατώτερης” φυλής, τουτέστιν Αλβανός, ονόματι Roberto Chaidi. Βορειοηπειρώτης το πιθανότερο άρα αδέρφι μας, πολύ φοβάμαι όμως ότι θα έχουν μια αντίρρηση οι ομοϊδεάτες του που φώναζαν εν χορώ σε πρόσφατο αγώνα της εθνικής στον Σωτήρη Νίνη «Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ». Και φαίνεται ότι όντως ο τύπος δεν θα γίνει έλληνας ποτέ, τουλάχιστον δεν έχει γίνει ακόμα καθώς μια σχετική έρευνα στην εφημεριδα της κυβερνησης που δημοσιευονται τα ονόματα των ομογενών που απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια, δεν έφερε αποτελέσματα. Περίεργο για ένα τόσο φλογερό πατριώτη να μην επιθυμεί διακαώς να γίνει Έλλην και με βούλα μιας και οι σχετικές διαδικασίες για τους ομογενείς είναι εύκολες. Μπορεί πάλι η προϋπόθεση της ύπαρξης λευκού ποινικού μητρώου να φέρνει κάποιες δυσκολίες στο θέμα…

Αλλά πάλι δεν πειράζει, αρκεί που είναι Έλληνας στην καρδιά. Και το αποδεικνύει περίτρανα εκτός από τις να-ξεβρομίσει-ο-τόπος δράσεις του και με τις φωτό που έχει στο προφίλ του στο Facebook. Ο φίλος μας είναι ιδιοκτήτης ξενοδοχείου στις αλβανικές ακτές, του Hotel Palace Lukova. Στο προφίλ του στο Facebook λοιπόν ποζάρει γεμάτος περηφάνια μπροστά στα σε σχήμα μαιάνδρου πλακάκια της πισίνας του ξενοδοχείου. Τις σημαίες πίσω μην τις θεωρήσετε εκπτώσεις στη ιδεολογία μας, είναι για το ξεκάρφωμα.

Πόσος σουρεαλισμός χωράει σε μια φωτογραφία; Αλβανός χρυσαυγίτης ποζάρει με καμάρι μπροστά σε αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους. Στο βάθος κυματίζουν περήφανες η αμερικάνικη, η αλβανική και η σημαία της Ε.Ε.

Στεναχωριόμαστε βέβαια για το γεγονός ότι η τοποθεσία του ξενοδοχείου μας δεν μας επιτρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για συγκεντρώσεις συναγωνιστών αλλά αναγκαζόμαστε σε φιλοξενίες ανθελληνικών events όπως τα καλλιστεία για την ανάδειξη της Μις Αλβανία 2011. Και μην σας παραπλανά η χαρά που δείχνουμε στο παρακάτω βίντεο, αυτή έγκειται στο γεγονός οτι κοιτώντας τα κορμιά να λικνίζονται μπροστά μας συνειδητοποιούμε οτι δεν πιάνουν μία μπροστά στα κάλλη της ελληνίδας, η ανωτερότητα της Φυλής ακόμα και στα κωλαράκια είναι γεγονός.

Το δαιμόνιο της φυλής βέβαια δεν μας αφήνει να ησυχάσουμε αν δεν κατακτήσουμε τον κόσμο. Φτιάχνουμε και οίκο μόδας, τον Roberto Chaidi Fashion.

“Roberto Chaidi Fashion”. Tρέμε Roberto Cavalli

Αυτό μας επιτρέπει να πουλάμε γυναικείες κάλτσες στη Ρωσία, στις οποίες με καμάρι κοτσάρουμε την ελληνική σημαία και γράφουμε περήφανα σε τέλεια χρυσαυγιτικα ελληνικά: EΛΛΗΜΝΙΚΗ ΕΠΕΙΧΗΡΗΣΗ.

EΛΛΗΜΝΙΚΗ ΕΠΕΙΧΗΡΗΣΗ: Γράφε ελληνικά ή ψόφα

H ευχή όλων μας βέβαια είναι να πάνε καλά οι επιχειρήσεις του άξιου τέκνου της Φυλής αλλιώς φοβάμαι ότι θα αναγκαστεί να πουλάει τις κάλτσες του στα πανηγύρια της επικράτειας με άμεσο κίνδυνο να πέσει θύμα των ομοϊδεατών του…

ΥΓ. Η διακωμώδηση του τραμπούκου δεν έχει σκοπό τον εξωραϊσμό της επικινδυνότητας της δράσης αυτού και των ομοίων του, αλλά την όσο το δυνατόν ανάδειξη της υποκρισίας τους. Η οργάνωση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια αδίστακτη δολοφονική συμμορία ανθρώπων της νύχτας.

Back Door Man

Κάλεσμα του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα

Συντριπτικό πακέτο μέτρων κοινωνικού ολοκαυτώματος προωθεί η άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ υλοποιώντας μέχρι κεραίας τις επιταγές της τρόικα, και του ελληνικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εργατικά-λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, με στόχο δήθεν την αποφυγή της χρεοκοπίας, ενώ οδηγεί ολοταχώς στη χρεοκοπία του λαού. Η επαναδιαπραγμάτευση που είχαν “υποσχεθεί” τα κόμματα που συγκυβερνούν αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυκτός. Αυτό που έμεινε είναι τα 11,7 δις ευρώ (που θα ξεπεράσουν τα 20 δις τελικά) και τα κροκοδείλια δάκρυα της Μέρκελ, πριν καταπιεί το θύμα της. Και μπορεί ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας να δηλώνει ότι το «βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού έχει πέσει αλλά όχι δραματικά». Όμως ο λαός ξέρει ότι δεν πάει άλλο.

Η κυβέρνηση, με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,7 δις ευρώ προωθεί:

-Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων.

– Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ).

– Κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών.

– Εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015.

– Συγχωνεύσεις – καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών.

– Αναστολή νέων προσλήψεων.

– Περιορισμό των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη.

Ταυτόχρονα οι πρόσφατες κυβερνητικές «διαρροές» περί νέων απαιτήσεων της τρόικας στον ιδιωτικό τομέα, δηλώνουν ότιέρχονται κατ’ απαίτηση των εργοδοτών νέα αντεργατικά μέτρα για μεγαλύτερη ευελιξία να προσλαμβάνουν, να απολύουν, να απασχολούν τους εργαζόμενους όπως και όποτε τους βολεύει, που αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση:διεύρυνση της ελαστικής εργασίας με κατάργηση του πενθήμερου και του οχτάωρου, γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας με δραστική μείωση των μισθών, κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις.

Η ανεργία έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 – 30%. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευτεί.

Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, Τ./Τ και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας.

Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλούνται με κατάσχεση ακόμα και πρώτης κατοικίας, εάν δεν πληρώσουν τους μισθούς τριών και τεσσάρων μηνών, που είναι ο υπεραυξημένος φόρος εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν. Εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες «πνίγονται μέσα στα χρέη τους». Οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων έχουν καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων τους.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, νέοι και νέες

Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω. Η απόγνωση, η απελπισία, και δυστυχώς οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινότητάς μας. Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.

Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παραμένουν «σιωπηλές». Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, παρακολουθεί απαθής να διεξάγεται μια επίθεση ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και προτρέπει σε υπογραφή συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.

Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες. Αυτό απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο εργατικό -συνδικαλιστικό κίνημα, με υπέρβαση του υποταγμένου συνδικαλισμού, με αλλαγή των συσχετισμών. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία και τους συλλόγους, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, με οριζόντιο συντονισμό των συνδικάτων, με αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων.

Απέναντι στη σφοδρή, ολομέτωπη και καλά σχεδιασμένη επίθεση το εργατικό κίνημα θα πρέπει άμεσα να οργανώσει την αντίσταση των εργαζομένων και να συμβάλει στην κινητοποίηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Η οργάνωση της αντίστασης δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια αιφνιδιαστική εξαγγελία απεργίας μέσω μιας ανακοίνωσης. Απαιτείται τα συνδικάτα να αναπτύξουν κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα, πολύμορφες δράσεις που θα κορυφωθούν με Γενική Απεργία με στόχο τη γενικευμένη πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση και την επίθεση. Η Γενική απεργία θα πρέπει να προετοιμαστεί με μαζικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, περιοδείες και οργάνωση δράσεων και γι’ αυτό απαιτείται να προχωρήσουμε χωρίς καμία καθυστέρηση. Προωθούμε συντονισμένους κλαδικούς αγώνες. Δεν υπογράφουμε μειώσεις των μισθών, δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία του λιγότερο κακού. Οργανώνουμε δυναμικές μορφές πάλης όπως καταλήψεις, αποκλεισμούς δημοσίων κτιρίων κ.α. Αναπτύσσουμε τη δράση μας με δυναμικές μαζικές μορφές ανυπακοής κατά της φορομπηξίας και του ληστρικού φοροεισπρακτικού.

Ούτε ο κατακερματισμός του κάθε κλάδου, ούτε η άρνηση συγκρότησης ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής μπορεί να οδηγήσει μακριά.

Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός – γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ – ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ,

ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ,

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ

Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και αγωνιζόμαστε για:

• Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα των 20 δις

• Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης

• Αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα και τα επαχθή δάνεια. Διαγραφή του χρέους, ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ.

• Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

• Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και επιχειρήσεων. Υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας

• Υπεράσπιση των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των συντάξεων και των δικαιωμάτων μας.

• Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια που επιβλήθηκαν στον λαό.

• Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην εφεδρεία • Προστασία της δημόσιας παιδείας – υγείας – κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας

• Ουσιαστική προστασία για τους ανέργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους

Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα καλεί, σε συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που πραγματοποιούνται την επόμενη βδομάδα στην Αθήνα για τα μεγάλα ζητήματα της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Καλεί, όλους τους εργαζόμενους και ανέργους, τα σωματεία, τις συλλογικότητες αντίστασης και ανυπακοής, τις λαϊκές συνελεύσεις και τις επιτροπές ενάντια στα χαράτσια να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο που οργανώνει την Τρίτη 18/9/2012 στις 6:30 μ.μ. στα Προπύλαια.

Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα

Απάντηση στο Κασιμάτη μετά το ευχαριστώ του στην Χρυσή Αυγή και στην ανέκαθεν φιλοναζιστική-φασιστική εφημερίδα Καθημερινή

Τότε : 1941-1942

Τώρα  :   “Oφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Χρυσή Αυγή” όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία μας λέει ο Κασιμάτης.Πόσο ξεκάθαρο θα γίνει πια ότι η σημερινή δημοκρατία είναι εφάμιλλη του φασισμού.Ο Κασιμάτης μας λέει στα ίσα λοιπόν ότι η σημερινή “δημοκρατία” είναι φασιστική.Το ξέραμε αλλά μας το επικύρωσε και ο Κασιμάτης.

Από : http://metaparalogos.wordpress.com

Το νέο χτύπημα της Καθημερινής ήρθε αυτή τη φορά από τον Κασιμάτη.Ο αρθρογράφος έγραφε κάποτε την Πανδώρα στο Βήμα,

περίπου στο ίδιο στυλ που γράφει και σήμερα. Ωστόσο από τότε που πήρε μεταγραφή στην φυλλάδα του Αλαφούζου έχει περάσει σε άλλο επίπεδο, αφού έχει το ελεύθερο να γράφει ό,τι μαλακία του κατέβει, με δεδομένο ότι αυτά που λέει ταιριάζουν απόλυτα με την γραμμή του αφεντικού.

Πολλά από τα κείμενά του μπορούν να χαρακτηριστούν μνημειώδη. Έχουν την ξιπασιά και τον σνομπισμό του μεγαλοαστού που κληρονόμησε μια περιουσία και παριστάνει τον επιτυχημένο, αλλά και την αμορφωσιά και την αγαρμποσύνη του δεξιού της δεκαετίας του ’50, την οποία προσπαθεί να καλύψει με ασταμάτητο name-dropping και ξεπατίκωμα αποσπασμάτων από βιβλία που δήθεν υποστηρίζουν τις απόψεις του. Αν ήταν πολιτικό πρόσωπο θα ήταν κάτι μεταξύ Τζήμερου και Βορίδη,

 με μία δόση Άδωνι, μια που του αρέσει να παριστάνει τον ιστορικό.

Και μια απάντηση που προσυπογράφουμε από τον :http://gazakas.wordpress.com

Πρώτα-πρώτα, κύριε Κασιμάτη, το να ευχαριστεί κανείς άτομα ή ομάδες για τη βία που ασκούν δεν μπορεί να σταθεί ούτε ως ρητορικό σχήμα -κι εσείς στην προκειμένη περίπτωση γράφετε αυτολεξεί “σοβαρολογώ απολύτως.” Και δεν μπορεί να σταθεί όχι γιατί είναι υπερβολικό ή άκομψο, αλλά γιατί είναι βαθιά προσβλητικό απέναντι στα θύματα αυτής της βίας, την οποία εσείς απ’ ό,τι φαίνεται αντιλαμβάνεστε μόνο συμβολικά, ως ευκαιρία δηλαδή για διόρθωση λαθών δεκαετιών, ενώ τα ίδια την ένιωσαν στο πετσί τους. Φανταστείτε π.χ. τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ να βγαίνει και να λέει μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους: “Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Αλ Κάιντα – και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία των τρομοκρατών…” Θα τον είχαν πάρει με τις πέτρες. Εκτός κι αν χρησιμοποιήσατε αυτό το ρητορικό τέχνασμα για να μπορείτε έπειτα να το πάρετε πίσω ζητώντας συγγνώμη για την υπερβολική και κακή διατύπωση, αλλά εμμένοντας στην ουσία του κειμένου σας που είναι το φιλόδοξο ξαναγράψιμο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης.

Τι μαθαίνουμε λοιπόν από το πόνημά σας;

Ότι στην Ελλάδα έχουμε “οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς” από τη Μεταπολίτευση και μετά. Βέβαια δεν μας δίνετε συγκεκριμένα παραδείγματα ούτε αυτής της βίας (εκτός αν εννοείτε βία την υποστήριξη της κατάληψης του κτιρίου της Νομικής από μετανάστες-απεργούς πείνας ή τη διαμαρτυρία ενάντια σε εταιρείες που ξεσηκώνουν πλήθος τοπικών αντιδράσεων -σας χαρίζω την υποτιθέμενη βία εναντίον απεργοσπαστών, αλλά με ένα παράδειγμα στα τρία δεν πάτε πουθενά) ούτε της οιονεί νομιμοποίησής της (από ποιους και με ποιον τρόπο;) ούτε φυσικά ποιας Αριστεράς -κι εδώ η λαθροχειρία της αναφοράς στην δεύτερη παράγραφο των “αναρχικών κουκουλοφόρων” (“Αριστερά” κι αυτοί;) που σπάνε μάρμαρα σε κάθε συλλαλητήριο βγάζει μάτια. Πόσο βολικό όμως, ε; Γενικά και αόριστα πράξεις βίας της Αριστεράς εδώ και 38 χρόνια από τη μια, ειδικά και συγκεκριμένα οι τωρινές πράξεις βίας της Χρυσής Αυγής από την άλλη, αλλά η ζυγαριά ισορροπεί.

Ότι στην Ελλάδα είχαμε σοβιέτ με αστακομακαρονάδα. Για την αστακομακαρονάδα δεν θα διαφωνήσω, αλλά σοβιέτ, σοβιέτ… Το βρήκα! Για να δω τι λέει η wikipedia της σύγχρονης πραγματικότητας… για στάσου, είχαμε εμείς “συμβούλια αντιπροσώπων της κάθε διοικητικής περιφέρειας που εκλέγονταν είτε απ’ ευθείας από τον λαό, είτε από αντιπροσώπους σοβιέτ μικρότερων περιοχών”, έστω με αστακομακαρονάδα;;;

Ότι παράλογο σε σχέση με τις “αναπτυγμένες χώρες” είναι η θραύση των μαρμάρων και όχι π.χ. το να δουλεύεις σήμερα και το αφεντικό σου να σε πληρώνει μετά από πέντε μήνες.

Ότι αυτό που “έχει πάει πολύ στραβά σε τούτη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης” είναι η υποτιθέμενη ασύδοτη βία της Αριστεράς και όχι η ασυδοσία του κεφαλαίου, όπως αυτό του εργοδότη σας, των αστικών κομμάτων που τα θεωρείτε θεματοφύλακες της δημοκρατίας σας και του κράτους με τη νομιμοποιημένη βία του.

Ότι ο Παπουτσής εξαφανίστηκε από την πολιτική όχι επειδή έπνιξε εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών στα δακρυγόνα, αλλά επειδή έκανε την κότα απέναντι στη βία της Αριστεράς.

Ότι τα γεγονότα με τους Χρυσαυγίτες βουλευτές στο πανηγύρι της Ραφήνας και τη λαϊκή αγορά του Μεσολογγίου (και όχι στο “πανηγύρι του Μεσολογγίου” όπως γράφετε -αλλά σιγά μην το ελέγχατε κιόλας) που ζητούσαν άδειες και αναποδογύριζαν πάγκους μεταναστών εξισώνονται με… -αλήθεια, με ποιες πράξεις αριστερών βουλευτών εξισώνονται, ώστε να είναι εύστοχος ο συσχετισμός ακροδεξιάς και ακροαριστερής βίας;

Ότι σε ένα κείμενο για τη βία και τη δημοκρατία χωράει παραπολιτικό και κακεντρεχές σχόλιο για τη φωνή μιας βουλευτίνας -παρεμπιπτόντως οι Ερινύες ήταν η προσωποποίηση των τύψεων, οπότε καλύτερα Ερινύα, παρά Εφιάλτης.

Ότι “κουκουέδες, συριζαίοι, χρυσαυγίτες – όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου.”

Ότι η Λιάνα Κανέλλη, μια γυναίκα άνω των 60, “έφαγε προεκλογική μπούφλα” από τον Κασιδιάρη και όχι τέσσερις σφαλιάρες δημοσίως και ότι στις παρέες σας υπάρχουν πολλοί που το ευχαριστήθηκαν -ή μήπως θα έπρεπε να γράψω “ευχαριστηθήκατε”;

Ότι στη Γερμανία της Βαϊμάρης τα Τάγματα Εφόδου ήταν το φυσικό επακόλουθο της Ρόζας Λούξεμπουργκ και οι Ταγματασφαλίτες (οι δοσίλογοι ντε, οι συνεργάτες των Γερμανών) στην Κατοχή το φυσικό επακόλουθο του ΕΛΑΣ, της αντίστασης δηλαδή ενάντια στους Ναζί.

Ότι η κυβέρνηση μπροστά στη βία της Χρυσής Αυγής αυτό που πρέπει να κάνει πάνω απ’ όλα είναι να επιβάλει τη νομιμότητα προς κάθε πλευρά -άσχετα αν η άλλη πλευρά δεν κάνει τίποτα από όσα κάνει η ΧΑ.

Ότι σε ένα κείμενο που μιλά για τη βία των νεοναζί χώρεσε στην τελευταία του σειρά ένα κακεντρεχές σχόλιο ακόμη και για τον Μανόλη Γλέζο.

Όταν ξεκίνησα το hashtag #do_it_like_kasimatis στο twitter νωρίτερα σήμερα, ο φίλος μου ο Θωμάς σχολίασε επί λέξει: “φαγώθηκες με τον μαλάκα. Μη διαβάζεις την φυλλάδα τους, μην κάνεις κλικ στο site τους και μη βλέπεις τον σταθμό τους.” Τα έχω κάνει και τα τρία εδώ και καιρό. Αλλά μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα αφήνουμε αναπάντητα. Δυστυχώς, σας διαβάζει -ακόμη- κόσμος.