Ούτε στο Λονδίνο,ούτε και πουθενά . . .

Λαμβάνοντας υπόψιν το περιστατικό με την Παπαχρήστου και το ρατσιστικό σχόλιό της που δικαίως έφερε και τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου ας θυμηθούμε μια ιστορία που έγινε πριν από 44 χρόνια :

Ηταν περίπου πριν από 44χρόνια, όταν ταραχή έπεσε στον κόσμο του αθλητισμού. Στο βάθρο των νικητών των 200μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Πόλης του Μεξικού, δύο γαντοφορεμένοι μαύροι Αμερικανοί κάνουν μια χειρονομία, που έμεινε αποτυπωμένη στη μνήμη όποιων την είδαν, αλλά και είναι γνωστή ακόμη και σε ανθρώπους που δεν είχαν γεννηθεί τότε. Ο 24χρονος, Τόμι Σμιθ και ο 23χρονος, Τζον Γουέσλι Κάρλος, ενώ ανακρουόταν ο εθνικός ύμνος των ΗΠΑ προς τιμήν του Σμιθ, σήκωναν το ένα χέρι με μαύρη γαντοφορεμένη γροθιά. Το δεξί ο Σμιθ, το αριστερό ο Κάρλος. Και οι δύο έσκυβαν το κεφάλι.

Ηταν μια πράξη συμβολική, που αποσκοπούσε στην ευαισθητοποίηση του κόσμου, για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα δε, των Αφροαμερικανών. Ανέβηκαν στο βάθρο χωρίς παπούτσια, αλλά με μαύρες κάλτσες, για να υποδηλώσουν τη φτώχεια των μαύρων των ΗΠΑ.

Ο Σμιθ φορούσε μαύρο μαντίλι γύρω από τον λαιμό, το οποίο υποδήλωνε την υπερηφάνεια των μαύρων. Ο Κάρλος είχε ανοικτό το μπουφάν της φόρμας, ως ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους εργάτες «με τα μπλε κολάρα» των ΗΠΑ, δηλαδή τους χειρώνακτες εργάτες. Φορούσε δε, ένα περιδέραιο με χάνδρες, το οποίο, όπως είπε, ήταν «για εκείνους που λιντσαρίστηκαν ή σκοτώθηκαν και ουδείς προσευχήθηκε γι’ αυτούς, για εκείνους τους οποίους κρέμασαν ή άλειψαν με πίσσα. Ηταν γι’ αυτούς, που τους έριξαν από τα πλοία στη μέση των ποταμών».

Στο βάθρο βρισκόταν και ένας λευκός. Ο Αυστραλός, Πίτερ Νόρμαν. Και οι τρεις φορούσαν κονκάρδες της οργάνωσης «Ολυμπιακό Πρόγραμμα για τ’ Ανθρώπινα Δικαιώματα» (OPHR). Ο Νόρμαν είχε εκφράσει την συμπαράστασή του στις ιδέες των Αμερικανών συναθλητών του, που ουδέποτε την ξέχασαν. Ετσι, όταν αυτός πέθανε το 2006 στη Μελβούρνη σε ηλικία 64 ετών από ανακοπή καρδιάς, πήγαν στην κηδεία του για να τον τιμήσουν. Οι θεατές αποδοκίμασαν τους Αμερικανούς, όταν κατέβηκαν από το βάθρο των νικητών.

«Αν νικώ, είμαι Αμερικανός, όχι μαύρος Αμερικανός. Αν, όμως, κάνω κάτι κακό, θα λένε, ότι είμαι Νέγρος. Είμαστε μαύροι και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό. Η Μαύρη Αμερική θα κατανοήσει, τι κάναμε», δήλωσε λίγο αργότερα ο Σμιθ. Οταν έγιναν αυτά, το ημερολόγιο έδειχνε 16 Οκτωβρίου του 1968. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο Σμιθ νίκησε με 19.83. Ο Νόρμαν τερμάτισε 2ος σε 20.07 και ο Κάρλος 3ος σε 20.10.

 

Και ακόμη μια φωτογραφία από την Παπαχρήστου Το Ρατσιστο-Φασιστάκι αθλήτρια της τουρικής Φενέρ “εκπροσωπεί” την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου και αναδημοσιεύει tweets των χρυσών αυγών και του Κασιδιάρη, ανεβάζει πιστόλια “φτιαγμένα” με σύμβολα των Νεοναζί …ενώ χλευάζει με ρατσιστικό δήθεν χιούμορ τους Αφρικανούς : “Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα..τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!”

Η εθνική βλακεία και ο φασισμός είναι η ντόπα του Έλληνα Μαλάκα.

2 Comments

Filed under Uncategorized

2 responses to “Ούτε στο Λονδίνο,ούτε και πουθενά . . .

  1. μανικακος

    αυτός ηταν ο λόγος της διαμαρτυρίας των αθλητων… εκτος βεβαια τον ρατσισμο που έχουν υποστεί.

    Μια Ολυμπιάδα βαμμένη στο αίμα

Leave a reply to overestimator Cancel reply